[LoRdLora]

Я посвящаю эти строки всем, кто терял!Терял не перчатки, не прибыль и не выгоду!Всем, кто терял людей!Я не говорю о тех, кого унесла от нас смерть, я говорю о тех, кого позвал другой путь или, о которых не стоит говорить хорошего вообще!Я посвящаю эти строки тем, кто оставлял с ушедшими частичку своей души!И это уже их(ушедших) дело как поступить с частичкой чужих душ!

Comments

[Alicja zza lustra]

верно, по сути!

[Alicja zza lustra]

Jak wygląda świat, kiedy życie staje się tęsknotą? Wygląda papierowo, kruszy się w palcach, rozpada. Każdy ruch przygląda się sobie, każda myśl przygląda się sobie, każde uczucie zaczyna się i nie kończy, i w końcu sam przedmiot tęsknoty robi się papierowy i nierzeczywisty. Tylko tęsknienie jest prawdziwe, uzależnia. Być tam, gdzie się nie jest, mieć to, czego się nie posiada, dotykać kogoś, kto nie istnieje. Ten stan ma naturę falującą i sprzeczną w sobie. Jest kwintesencją życia i jest przeciwko życiu. Przenika przez skórę do mięśni i kości, które zaczynają odtąd istnieć boleśnie. Nie boleć. Istnieć boleśnie - to znaczy, że podstawą ich istnienia był ból. Toteż nie ma od takiej tęsknoty ucieczki. Trzeba by było uciec poza własne ciało, a nawet poza siebie. Upijać się? Spać całe tygodnie? Zapamiętywać się w aktywności aż do amoku? Modlić się nieustannie?
Autor: Olga Tokarczuk, Dom dzienny, dom nocny

[LoRdLora]

Дом дня, дом ночи?знакомое название и текст знакомый!хорошо написано!

[Alicja zza lustra]

Dla niego tęsknota oznaczała dotkliwy brak kogoś - nigdy "czegoś" - związany z tym niepokój, niespełnienie, nerwowość, czasami bezsenność i ogólne poczucie niepełności w życiu.
Autor: Janusz Leon Wiśniewski, Bikini

[LoRdLora]

Вишневский - зэ бэст!когда-то прочитаю его в оригинале так же как и свою любимую Хмелевскую

[Alicja zza lustra]

LoRdLora их читать легко!

[light_shade]

Благодарю тебя,Лора))

Alicja...)))Жаль что не знаю польского языка...(у меня старшую дочку зовут-Алисия,так и записали))),....мррр))..приятно,когда твой ник читаю))----Алиция)))

Только для людей,которые добровольно оставляют частичку своей души....это приятная грусть))

Отдавая,теряя,прощаясь-не печалься о будущем,а благодари прошлое...
И не жалей,что радости было мало,-этим мы превращаем радость в печаль...

У двух виноградин вкус такой же,как и у одной.
Какая разница,сколько их будет,если все они превратятся лишь в воспоминание?...

И то,что тропинки разминулись...ведь это и есть---движение жизни))

Благодари упущенные возможности за радостное чувство надежды)))

[LoRdLora]

light_shade ,шикарно сказано!

[Alicja zza lustra]

light_shade